 Wysłany: Sob 19:59, 02 Maj 2009 Temat postu: |
|||
"Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz" |
|||
| Wysłany: Czw 14:26, 23 Kwi 2009 Temat postu: |
|
| Nie zgadzam się z Tobą a raczej z tym jak opisujesz śmierć w swoim wierszu.
To nie tak , śmierć jest zakończeniem oczekiwania na nowe lepsze życie na spotkanie tych którzy odeszli przed nami na spotkanie z Bogiem , spokojem i ukojeniem wszystkiego co ziemskie i przemijające , bez znaczenia .śmierć jest wolnością dla zmęczonego ciała ,jest wolnością dla duszy która ma dość zniedołężniałego ciała i chce ulecieć w przestrzeń nieograniczającą jej swobodę. Trzeba nauczyć się żyć ze świadomością że jest nieodłączną towarzyszką życia.  |
|
| Wysłany: Wto 14:46, 29 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Brawo! Jedyny wiersz na tym forum, ktory mi sie spodobal
Reszta jest taka.. powielajaca. Nic oryginalnego, nic nowego.. |
|
| Wysłany: Sob 21:13, 11 Mar 2006 Temat postu: |
|
| dlaczego ludzie którzy chcą żyć umierają ... a ci którzy pragną śmierci żyją dalej .... sami sobie odbierają życie ... dlaczego nie jest tak że można swoje oddać komuś ... =( słowo dlaczego zawsze mi towarzyszy przy temacie śmierci
a odpowiedzi znależć nie potrafię ;| |
|
| Wysłany: Sob 17:28, 12 Lis 2005 Temat postu: Moja śmierć |
|
| Ja wyobrażam sobie śmierć jako uwolnienie od codziennego cierpienia i bólu jakim jest życie.
Kojarzy mi się z czernią i szkarłatem (chyba jako pani piekieł, ale to przecież tam jest kres mego istnienia) |
|
| Wysłany: Sob 21:24, 18 Cze 2005 Temat postu: |
|
| śmierć jest piękna tylkow jednym momencie...kiedy czekasz na nią tak bardzo, że wyzywasz ją na pojedynek...oczywiście...przegrywasz...ale z uśmiechem na ustach | |
| Wysłany: Sob 17:32, 18 Cze 2005 Temat postu: Jaka jest śmierć ? |
|
| Jaka jest śmierć?
Wielką ciszą, czarnym, matowym mrokiem, chłodnym, miękkim bezmiarem, błogosławioną niepamięcią... Więc czemu się ciebie boją? Rozumiem, młodzi - przed nimi przyszłość, radość, szczęście, a przynajmniej nadzieja... Ale starcy? Czego się boją ci, którzy już Nawet nadziei mieć nie mogą? Boją się twej ciszy, Chociaż od dawna są głusi, Boją się twego mroku, Chociaż od dawna są ślepi, Boją się twego bezkresu, Choć od dawna stracili pojęcie wymiaru, Boją się niepamięci, Choć pamięci nie mają od dawna. A przecież... trzymają się, kurczowo, rozpaczliwie, Wykrzywionymi palcami, bezzębnymi szczękami - Żałosnych strzępów egzystencji. Są jak śmierdzące liszaje na pięknej twarzy świata. Zabierz ich, Śmierci! Zabij! Daj to, co jedynie dać im możesz: Ciszę, mrok, nicość i zapomnienie - Skoro młodości wrócić im nie jesteś w stanie, Błogosławiona Śmierci. autor: Marcin Wolski |
|