Delirium...

Lukrecja

W jej pięknych, błękitnych oczach
Lśnią kryształowe łzy…
Jej piękne, błękitne oczy
Są zupełnie bez wyrazu…
Siedzi w ciemnym pokoju
I patrzy na delikatny płomień świecy…

O niczym nie myśli,
Nic nie mówi,
Nic nie czuje,
Nikogo już nie kocha…
Jest sama, jak czarna róża
Zasuszona na ścianie…

Kolejna łza spływa po policzku…
Straciła wszystko
Pewnego deszczowego dnia…
Teraz próbuje się odnaleźć,
Lecz rzeczywistość nowa
Tylko ból i łzy w zanadrzu chowa…

Autor: Lukrecja