Blaknienie

Mała MI

mój przyjacielu, blada masko, złote serce
przeciągam dłonią po twej ręce
nie skóra już, nie kości lecz cień
wszechwładna noc w pustym oczodole,
skrzywiony uśmiech na pozbawionej rysów twarzy
srebrny łańcuch u stopy i kula
śpiąca w koszyku na podłodze
lalka, piesek na baterie, smycz dla szynszyla
porzucone bez ładu
książka na półce, "być czy nie być",
Elżbieta i teatr bez dekoracji
to twoja miłość, słabnąca wraz z sercem
obrączka w szufladzie tuż przy papierku
po "różowej" gumie Orbit i sreberku z czekolady
jeszcze dwie brązowe kostki rozkoszy
dwadzieścia sekund
dla ciebie i dla mnie
łańcuch już masz
jeszcze prześcieradło
i będziesz mógł straszyć